Vennebesøk og TV-debut

Fire dagar etter at påskebesøket hadde reist, gjekk Annette og gutane inn for landing.

Etter totalt 21 timars reise hadde ikkje smågutane plan om å hoppe rett til køys, dei måtte jo sjekke ut Texaskåken før dei slokna.

Etter nokon rolige dagar heime, der besøket fekk omstilla seg til Texastid og varmen, satte me kursen mot koselige San Antonio.

Ein rusletur langs riverwalken er obligatorisk her. 

Mens ungane hoppa og spratt, fekk me litt større nyta synet av fargerike planter, ekorn som leika seg rundt oss, høge, tøffe bygg og ein generelt stemningsfull by. 

For to politifolk på tur, er det interessant å observera tenestemenn på jobb i eit anna land. 
På desse vekene møtte me både uniformskledde i båt, på sykkel og i bil - iført cowboyhatt. 

Spenninga var stor då me gjekk inn porten på SeaWorld, der me blant anna fekk ta delfinar, haiar og spekkhoggarar i nærare augesyn.

I tillegg fekk både små og store køyra karusellar og ta heftige berg og dalbaner.
Kjente i alle fall at eg pusha nokon grenser der..... men gud kor godt det kribla i magen!

Det var også fascinerande å sjå showa, med godt trena dyr og god koreografi.

Når sola kom høgare på himmelen, vart det etterkvart heitt å traske rundt. 

Dermed kasta dei minste klærne og tok seg ei forfriskande stund i vatnområdet.

Etter ein dag med mange inntrykk og opplevelsar, var det ein småsliten gjeng som satte kursen mot bilen. Ein sovna i vogna, mens ein kollapsa på parkeringsplassen. 

Ein anna obligatorisk post på programmet er ein tur til naturreservatet Brazos Bend State Park. 

Smågutane hadde høyrt mykje om alligatorane i Texas, som lev vilt i områda her. 

Er du heldig kan du sjå dei langs elva på din daglige rusletur.
Men då me ikkje hadde støytt på dei tilfeldig, måtte me oppsøke naturreservatet, der 350 voksne, frittgåande alligatorar har tilhald. 

I det trolske sumpområdet fekk me, i tillegg til å studera alligatorane, eit innblikk i det varierte fuglelivet, sjå digre grøne froskar, skilpadder, og i tillegg ein hjort som var veldig nysgjerrig på oss. 

Men så skjedde det uforutsette ting......

Ein kunstgjødselfabrikk i småbyen West i Texas gjekk i lufta.
TV2s USA-korrespondent var i Boston etter terroren og kom seg ikkje fort nok til Texas. 

Dermed ringte dei meg.

Frå første telefon kjente eg adrenalinet pumpa. 

Eg, innbarka avisjournalist, jobba for TV? Eg som aldri har stått framfor eit kamera før.
Men eg likar utfordringar. Og med besøk i heimen, som kunne hjelpe til med småjentene, kasta eg meg i bilen.

Og eg som trudde adrenalinnivået mitt var høgt på morgonen....
Det vart eit svært lærerikt døgn. Alt frå å gå live på Nyheitskanalen på telefon, mens eg suste avgårde på motorvegen, møte vitner som hadde båret ut døde og hardt skadde, til å jobba skulder til skulder med heile verdspressa, og ikkje minst å gå live på 21-nyheitene. Eg trur eg aldri har vore så nervøs i heile mitt liv.
Men takket være veldig god veiledning frå TV2-folka og hyggelig oppbakking av NRKs USA-korrespondent, kom eg meg nokolunde heilskinna gjennom døgnet.

Like kjapt som eg gjekk frå husmor til livereportar, var kvardagen tilbake.
Og eg fortsette som vertinne og guide, om enn med eit litt breiare smil om munnen.

No gjekk turen downtown for å nyta synet av mektige skyskraparar som glinsa i sola.
Parken Discovery Green er ideell for dette, der ungane også kan herja og leika litt. 

For kjøtglade folk kan Fogo De Chao - Brazilian Steakhouse verkeleg anbefalast.
Ikkje berre er maten veldig bra, men det er også ein opplevelse når kelnerane går rundt mellom borda og serverar alle tenkelige kjøttypar. 

Når det så vart helg, og alle hadde fri frå jobb, skule og barnehage, gjekk turen til Kemah ved kysten utanfor Houston. Tanken var ein tur på stranda, men her var ingen strand. 

Så då vart det piknik i graset, karusellar og rusletur langs borderwalken i staden.

Det Houston kanskje er mest kjent for er NASA - The closest thing to space on Earth.

Ein spesiell opplevelse å sjå kor enormt store rakettane verkeleg er.
Og ikkje minst å være i kontrollrommet som hadde heile verdas merksemd den julidagen i 1969 då Neil Armstrong rapporterte frå månens overflate: "Houston, the Eagle has landed". 

Takk for eit hyggeleg besøk Annette, Rune, Vetle og Sondre!

Påskebesøk

Mens folk der heime fann fram skia, appelsinene og kviklunsjen, pakka søstera mi og familien bikinien og sette nasen mot Texas og ein annleis påskeferie.

Dei fekk føla det ville texasvêret på kroppen. Varmen slo i mot dei då dei steig ut av flyet, dermed måtte basseng og solsenger testast. To dagar etter var det nærast boblejakkevêr om morgonen. Og seinare samme veka sto dei klistra mot vindauga for å ta ein skikkeleg tordenstorm i nærmare augnesyn. 

Men besøket fekk testa meir enn vêr-variasjonane mens dei var her.

200 meter frå døra vår ligg tennisbana. Systrendingane har knapt teke i ein racket før, men fann fort ut at dei likte sporten. Dermed vart det mange rundar på det blå dekket.

Mens dei fleste i heimlandet har ei veka påskeferie, er det her fri ein dag.

Med fredagsfri og langhelg, måtte me ut på tur. For nokon som er lei ein lang vinter frista sjø og strender. Dermed gjekk turen til den sjarmerande fiskelandsbyen Rockport, der me leigde eit strandhus.

Heldigvis for småjentene fann påskeharen fram til oss her også. 

Då eldste tanteungen min på 21 fekk høyre om Padre Island, der ein kan køyra på dei milelange strendene, lyste augene hans. Og gliset hans var skikkeleg breitt då han fekk leika seg og sladda i sanden. 

Mens småjentene gleda seg stort av å springa rundt med dragar i vinden. 

I Corpus Christi fekk me med oss litt militærhistorie på hangarskipet USS Lexington. 

Det digre naturreservatet Brazos Bend State Park, med sine 350 frittgåande alligatorar, er obligatrisk når ein er på besøk hjå oss. Og denne dagen fekk me verkeleg studera dei breikjefta vesena. 

Me fekk sjå både feite, dorske ruggar og små, raske med glinsande tenner. 

Den eine hadde me på ein meters avstand, då var det fleire av oss som rygga...

Me kosa oss skikkeleg med besøk, mykje god mat og sosiale kveldar.  

Mens Thomas vil savna Tahoen og V8`aren min, vil nok Heidi savne dei gode shoppingmuligheitene. 

Og småjentene savnar allereie lange klemmar og spør om når dei kan komma tilbake.

Takk for ein koseleg påske!